Ja ja, het is echt allemaal gelukt; we zijn in Ghana!! Bij de douane in Ghana was het nog even spannend. Je wordt nl voordat je Ghana binnenkomt door een warmtecamera gescand. Joris mocht niet het land in; hij was veel te heet. De health department was gelukkig eerder bezorgd en betrokken dan afwijzend. Na wat gepreet en het invullen van wat formulieren mochten we toch het land in. Pfff, het zal je maar gebeuren dat je terug gestuurd wordt...

Enfin, we zijn er dus. Wat een heerlijk land!!! Voor zover je dat kunt beoordelen op de eerste dag natuurlijk. Werkelijk alles is anders hier. En wat een genot is dat!!!!! Het enige lastige is om dat allemaal goed te beschrijven via internet op mojn telefoon. Waar zal ik beginnen? En kort en krachtig is onmogelijk.

Ghana leeft, dat is het eerste wat opvalt. Zeker vanaf een uur of vier zij. Overal mensen, kinderen en geluid/muziek. De straten zijn bezet door verkopers met of zonder kraampje, of spelende kinderen, hier en daar een kip of een geit etc. Muziek schalt uit boxen van een of ander kraampje of auto. De straat en de kraampjes zijn nl plekken om elkaar te ontmoeten, en dat is waar het leven om draait.

Ik sprak een tijdje met de kok van ons hotel (we zijn bezig met introductiedagen, morgen gaan we naar het project). Ik vroeg hem hoe de Ghanezen dat deden, dat wachten. je mag er hier namelijk van uit gaan dat niets op tijd gaat. De bus van 10 uur kan ook om 13.15 vertrekken. dan moet je als ghanees toch heel wat tijd wachtend door brengen. Hij keek me heel erg verbaasd aan. 'Nee,' zei hij, ' een ghanees wacht nooit. Wij ontmoeten andere mensen, we praten, we beleven'

Punt voor Ghana, dacht ik....