Vanmorgen vertrokken we rond 9 uur uit het hotel. 2 dagen hebben we Accra, de hoofdstad mogen beleven onder streng toezicht van Grace, mama Tina, William (The onmisbare driver), en Francesca. Ondanks de begeleiding (of misschien dankzij) had ik toch het idee dat ik een aardige indruk had van Ghana, en wat ik zag beviel me.

En toen sloegen we, na een uur of zo door een waanzinnig en groen landschap te zijn gehost, in een klein dorpje, een nog kleiner weggetje in. 'We zijn er', zei mama Tina. Ineens was daar die enorme spanning. Shit, waar zijn we aan begonnen?! Ik barste in lachen uit. 'Help', dacht ik nog, maar het handendrukken met mijn 'vroenden' voor de komende weken was al begonnen. ook de kinderen kwamen al snel kennismaken. Er zijn er maar liefst 85 in dit project!!

Gelukkig houden (bijna) alle kinderen van voetballen. Dus Joris had z'n draai snel gevonden. Maar tjonge jonge, wat is dit een andere wereld. Ook hierbij is een beschrijving geven een lastige opgave. Welk onderwerp je ook pakt, het is anders als alles wat we kennen. De gemiddelde leeftijd van de leerkrachten hier is 18- 20 jaar. (Dat is niet helemaal waar, er werkt 1 leraar die ik rond de 50 schat. Bij het gemiddelde heb ik die weg gelaten). Ze krijgen minimum, minimumloon en doen het werk omdat ze hard voor de kinderen hebben. Na schooltijd zikn deze leerkrachten toezichthouder of speelkameraad en 's avonds helpen ze met huiswerk. De kinderen tot ong. 6 jaar worden 's ochtends om 6 uur gewassen. (De ouderen doen dat zelf) met water uit de rivier/beek iets verder op. Dan eten alle kinderen samen rijstepap die wordt gekookt op een houtvuur. Om 8 uur zijn ze dan (vanaf 4 jaar) klaar voor school. Ze beginnen samen met een gebed om vervolgens allemaal hun lokaaltje op te zoeken. Rond 13 uur wordt er geluncht met bonen of iets dergelijks en vanaf 3 uur zijn de kinderen vrij.

Om 5 uur begint het wasritueel opnieuw zodat om 6 uur het avondmaal genuttigd kan worden. Nog even huiswerk maken en naar bed. Dat is het dagelijks ritueel. Het is niet ingewikkeld, en voor nederlandse begrippen best logisch. Tot je de situatie hier ziet. Voor het wassen bijvoorbeeld hallen een stuk of 4 jongetjes van een jaar of 8 water uit de beek wat ze in grote emmers op hun hoofd dragen Naar de wasplaats. Daar worden kindjes ingezeept en afgespoelt. Mijn taak was het om ze te drogen. Zo'n 20 kindjes met 1 handdoek die ik om de 5 kindjes weer even uitwring. De schone kleren komen uit een enorme wasmand waar van alles en nog wat in zit. Het ene kind krijgt een blousje, het andere een truitje en dan duiken we nog eens de wasmand in opzoek naar een passend broekje. Is ie er niet? Dan nu maar even zonder. Dit gaat over de kleintjes hoor. De groteren hebben een paar eigen kleren (die overigens ook van eigenaar kunnen wisselen, heb ik begrepen).

Er is zo ontzettend veel te vertellen. Ik laat het nu even hierbij. Morgen ochtend om 6 uur help ik immers weer de kinderen te wassen. Nu eerst, omringt door krekel getsilp in slaap proberen te komen

ps. Ik vind het leuk om reacties te krijgen.

Pps. Foto's verwerken in dit blog is best lastig (het gaat heeeeeel langzaam). Als je benieuwd bent, laat ik je graag meer zien als ik weer thuis ben.